Australische Didigeridoo

13 september 2018 - Oegstgeest, Nederland

Australiesche didgeridoo's

De didgeridoo is een traditioneel blaasinstrument van de Aboriginals. Het wordt meestal bespeeld bij traditionele ceremonies, maar tegenwoordig zijn er ook moderne bands in Australië en zelfs over de hele wereld die de didgeridoo bespelen. Hierdoor wordt het een steeds vaker gezien instrument.

Het geluid van de didgeridoo is onvergelijkbaar, uniek, puur en primair, volgens Dick de Ruiter, auteur van het boekje 'De genezende klanken van de didgeridoo'. Voor de Australische Aboriginals is het een heilig geluid dat ieders bewustzijn beïnvloedt. Zowel voor de bespeler als de luisteraars. Het laat het geluid horen van allerlei natuurelementen, maar ook bijvoorbeeld van een dier. De klank van de didgeridoo heeft daarom een diep reinigend en helend effect op ieders lichaam, geest en ziel.

Slechts een paar andere namen die de oorsponkelijke bewoners aan de didgeridoo geven zijn: Yikaki, Goemoerrr en Gindjoenggang.

Een echte didgeridoo wordt gemaakt van een dikke holle tak (15 cm) van de eucalyptusboom. Deze zijn uitgehold door grote mieren (termieten). Per boom worden slechts een paar takken uitgezocht, zodat de boom wel in leven blijft.

Klik op link :Youtube: Rika Ali bespeelt 'n Aboriginal Eucalyptus Didgerido

Iedere Aboriginalstam maakt op zijn eigen manier een didgeridoo, met toch allen eenzelfde geluid voortbrengend. Deze wordt vaak beschilderd of voorzien van houtsnijwerk. In gunstige gevallen heeft de stam van nature een perfect mondstuk, alhoewel deze zeer zeldzaam zijn. Vaak maakt men zelf een extra mondstuk van bijenwas.

De didgeridoo wordt tegenwoordig vaak bespeeld als een solo instrument, maar maakte vroeger altijd deel uit van één muzikaal samenspel met anderen. De diepe vibrerende tonen van de holle blaaspijp roepen een gevoel van aardse kracht op.
De spil wordt in een ceremonie de 'bewaarder van het lied' genoemd (bilma): die de maat aangeeft en zingt.

Soms duurde zo'n samenspel meerdere dagen of weken alvorens de hele Dreaming gezongen en gespeeld was. In het boek 'De Clan van de Wilde Honing' die gaat over een Aboriginal Clan in Arnhemland in het noorden, staat dat er tijdens ceremonies gezongen, gebeden en gedanst wordt om uitdrukking te geven aan de Scheppingsmythen van de Clan met daarin veel voorkomende thema's als vruchtbaarheid en groei, leven en dood, de natuur met haar planten en dieren, hemel en aarde: De Droomtijd.

Wikipedia: Door met wangen, tong en kaak lucht naar buiten te persen kan de speler de toon gedurende lange tijd zonder adempauze aanhouden omdat hij bij deze blaastechniek tegelijkertijd door de neus inademt. De lippen kunnen bij de didgeridoo losser of strakker worden gehouden, waardoor er een continue lage toon geproduceerd wordt bij het blazen. Bij het spelen wordt meestal een speciale ademhalingstechniek toegepast (circulaire ademhaling). Tijdens het spelen kunnen ook de stembanden worden benut. De gevorderde spelers gebruiken bijna steeds de stem, hetzij om een voller geluid te krijgen, hetzij om de hogere calls of screams te maken tijdens het spel.

Binnen sommige stammen is het alleen aan mannen toegestaan om de didgeridoo te bespelen. De vrouwen mogen alleen dansen en zingen. Dit is geen algemene regel maar iets dat per stam verschilt.

Er zijn verschillend gestemde didgeridoo's, welke vibreren op klanken als de C, Cis, D etc. In de niet-westerse wereld vertolkt hij de brommende oerstem van "Moeder Aarde", omdat zij een basisklank heeft, die op de klank van een didgeridoo lijkt. Deze ligt in de buurt van een C- of een Cisklank. Veel beginnende spelers vinden een C- of Cis afgestemde didgeridoo het prettigst.

Anderen zeggen dat de klanken van de didgeridoo juist zo helend en aardend zijn, omdat ze de geluiden van de baarmoeder vertolken en hiermee de associaties oproept van voor de geboorte, gevoelens van veiligheid en geborgenheid.

Ook om het nabootsen van geluiden van dieren staat de didgeridoo bekend. Zoals die van de kangoeroe, dingo, emoe of koekaburra (bosvogel).

Veel deelnemers aan healingconcerten ervaren tijdens het spelen een toestand van tijdloosheid - de Droomtijd! Men dient zich er uiteraard wel volledig voor open te stellen om healing toe te kunnen laten, want er is meer dan het oog kan zien namelijk. Zo zijn er meervoudige verhalen bekend waarin men tijdens het beluisteren van de didgeridoo klanken, beelden ontving uit een andere werkelijkheid, waarna men later volledig van haar/zijn klachten bevrijd was.

Healing Sounds in Australia Didgeridoo Healing Music

Foto’s